Ημερολόγιο Δράσεων Εξωστρέφειας
Επιχειρηματικοί Οδηγοί σε Διεθνείς Αγορές
Ετήσιες Εκθέσεις
Έρευνες Αγοράς - Κλαδικές Μελέτες
Διεθνείς Εμπορικές ΕκθέσειςΕνημερώσεις ανά θέμα
Εγγραφή στο Newsletter
ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ AΡΧΕΙΟΥ
Γαλλικό δημόσιο χρέος: ανάγκη άμεσης δημοσιονομικής εξυγίανσης
| Κατηγορίες κειμένου: | |
|---|---|
| Χώρα αναφοράς: |
ΓΑΛΛΙΑ |
| Ημερομηνία: | 29/07/2024 |
| Έκδοση: | Γραφείο Ο.Ε.Υ. Παρισίων |
| Κείμενο: | Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση την οποία υπογράφουν τρεις διακεκριμένοι γάλλοι οικονομολόγοι του Συμβουλίου Οικονομικής Ανάλυσης (Conseil d’ analyse économique-CAE) η Γαλλία για να διατηρήσει τον έλεγχο του δημοσίου χρέους θα πρέπει να εξοικονομήσει μεσοπρόθεσμα 112 δισεκατομμύρια ευρώ σε μία περίοδο που εκτείνεται από επτά έως 12 έτη. Στην εν λόγω έκθεση του Συμβουλίου Οικονομικής Ανάλυσης, όργανο το οποίο υπάγεται στο Γραφείο του Πρωθυπουργού, υπογραμμίζεται ότι θα είναι προτιμότερο το εν λόγω πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης να είναι εμπροσθοβαρές και να περιλαμβάνει στην αρχική του φάση μέτρα, όπως η προσωρινή αύξηση φόρων και το πάγωμα των κοινωνικών παροχών. Η αύξηση του δημοσίου χρέους το οποίο υπερέβη το 110% του ΑΕΠ και του δημοσιονομικού ελλείμματος το οποίο ξεπέρασε το 5,5% δημιουργεί εύλογη ανησυχία και ανάγκη μέτρων άμεσης προσαρμογής για να αποφευχθεί μία απότομη άνοδος των επιτοκίων, να διατηρηθεί ο έλεγχος του δημοσίου χρέους και να τηρηθούν οι υποχρεώσεις της Γαλλίας έναντι των ευρωπαίων εταίρων της. Σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης, τρεις προσδιοριστικοί παράγοντες καθορίζουν την εξέλιξη του λόγου του δημοσίου χρέους προς το ΑΕΠ: το πρωτογενές πλεόνασμα, οι δαπάνες εξυπηρέτησης του χρέους και η αύξηση του ΑΕΠ. Όπως επισημαίνουν, το σημερινό απόθεμα δημοσίου χρέους που υπερβαίνει τα 3.100 δισεκατομμύρια ευρώ αποτελεί ουσιαστικά το άθροισμα των πρωτογενών ελλειμμάτων των πενήντα τελευταίων ετών. Για να σταθεροποιήσει το δημόσιο χρέος στο σημερινό επίπεδο θα πρέπει καταρχήν να εξαλείψει το δημοσιονομικό έλλειμμα, ενώ για να το μειώσει απαιτείται να υπάρξουν πρωτογενή πλεονάσματα. Η εμπειρία των τελευταίων τριάντα ετών καταδεικνύει δημόσιο χρέος που αντιστοιχεί σε 7 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ οφείλεται σε έκτακτα μέτρα, όπως προέκυψαν μετά την κρίση του 2008 και την κρίση του covid πιο πρόσφατα. Επίσης, η αβεβαιότητα για την εξέλιξη ορισμένων δαπανών μείζονος ενδιαφέροντος, όπως η οικολογική μετάβαση, οι δαπάνες εθνικής ασφάλειας και η συνταξιοδοτική δαπάνη υπογραμμίζουν την ανάγκη άμεσης δημοσιονομικής εξυγίανσης. Οι γάλλοι οικονομολόγοι προτείνουν μεσοπρόθεσμα ένα δημοσιονομικό πλεόνασμα της τάξεως του 1% του ΑΕΠ το οποίο συνεπάγεται εξοικονόμηση τεσσάρων μονάδων του ΑΕΠ, ήτοι 112 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, ένας ορίζοντας επτά τουλάχιστον ετών είναι απόλυτα αναγκαίος. Σε μία τέτοια εξέλιξη το δημόσιο χρέος θα αυξανόταν και πάλι στα 119% του ΑΕΠ, πριν τεθεί σε μία πτωτική τροχιά. Κάθε έτος παράτασης της δημοσιονομικής προσαρμογής συνεπάγεται μία επιπλέον αύξηση του χρέους κατά 1%. Εάν η περίοδος προσαρμογής επεκταθεί σε δώδεκα έτη, το χρέος αναμένεται να φτάσει το επίπεδο του 125% του ΑΕΠ το οποίο συνεπάγεται άμεσο κίνδυνο εκτίναξης των επιτοκίων. Η έκθεση του Συμβουλίου Οικονομικής Ανάλυσης προτείνει τη λήψη άμεσων βραχυπρόθεσμων μέτρων, όπως κυρίως το πάγωμα των δαπανών μαθητείας, απ’ όπου θα εξοικονομηθούν 4 δισ. ευρώ, την κατάργηση των απαλλαγών κοινωνικών εισφορών (2 δισ. ευρώ) και τη μείωση των φορολογικών απαλλαγών για τις μεγάλες επιχειρήσεις (2,5 δισ. ευρώ), όπως και την κατάργηση των απαλλαγών σε φόρους κληρονομιάς (9 δισ. ευρώ). Επιπρόσθετα, τα προσωρινά μέτρα θα πρέπει να περιλαμβάνουν προσωρινές αυξήσεις φόρων ή μη τιμαριθμική αναπροσαρμογή των κρατικών δαπανών και της ισχύουσας φορολογικής κλίμακας Όπως υπογραμμίζουν, το πάγωμα της κλίμακας αμοιβών των κρατικών λειτουργών και των κοινωνικών παροχών, καθώς και της υπάρχουσας φορολογικής κλίμακας θα συνεισέφερε οικονομίες 20 δισ. ευρώ στον κρατικό προϋπολογισμό. Η έκθεση αυτή έρχεται σε αντίφαση με τη βασική κατεύθυνση της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης Μακρόν ότι η δημοσιονομική εξυγίανση θα πρέπει να γίνει πρωτίστως με εξοικονόμηση δαπανών και όχι με μείωση φόρων. |
 |
 |
 |
 |
 |
 |